عـآכتــ ڪـرכه ام ڪـﮧ تـنهــآ بآ خــوכم بآشـم ...!

כوωـتــے مـﮯگـفتــ :

عـیــبــِ تنهـآیــے ایـטּ اωــتــ ڪـﮧ [ عـآכتــ ] مـﮯڪـنــے ...

خـوכتــ تـصمیـم مـے گیرے

تــنـهآ بـﮧ خــیـآبآטּ مــےروے

و بـﮧ تـنهآیــے قـבم میزنـے ...

پــشـتــ مـیـز ڪـآفـے شــآپــ تـنهـآیــے مـےنشینـے و آכمهـآ رآ نــگآه میــکنے ...

ولـﮯ مـטּ بـﮧ خـآطر هــیـטּפـس כوωــتـش כآرم !

تـنهـآ ڪـﮧ بآشـے نگآهـتــ כقـیـق تــر مــےشــوכ و مـَعـنـآ כآر ؛

چـیزهـآیــے مـےبینے ڪـﮧ دیگرآטּ نــمےبیننـב !

نه فرهادم که از شدت دلتنگی دل کوه بشکافم
نه مجنونم که توان آن داشته باشم سر به بیابان بگذارم!
تمام این دلتنگی ها را همین جا در قلبم فرو می ریزیم و در اشک هایم خلاصه می کنم!
نمیدانی چه دردی دارد و چه سخت است، تیشه به دل کوبیدن و
آواره شدن در هیچ مکانی و هیچ بیابانی...

سر به هوا نیستم
اما همیشه چشم به آسمان دارم حال عجیبی است
دیدن همان آسمان که شاید تو دقایقی پیش به آن نگاه کرده ای...

بلند شو و همراه کلاغ قصه ها به خانه ام بیا
اینجا یکی از بودهای قصه
سال هاست چشم انتظار آن یکی نبود نشسته است !

مـثـل تـــار مــوهـــایـش ایـن بـــار
دوسـتـت دارم هـــایـــم را
پـشـت گـوشـش انـــداخـــت و  رفــت !

با تمام مداد رنگی های دنیا به هر زبانی که بدانی یا ندانی !
خالی از هر تشبیه و استعاره و ایهام تنها
یک جمله برایت خواهم نوشت :
دوستت دارم خاص ترین مخاطب خاص دنیا !

تو تکراری ترین ” حضور ” روزگار منی
و من عجیب ؛ به آغوش تو
از آن سوی فاصله ها خو گرفته ام . . .

دم از بازي حكم میزنی!

دم از حكم دل میزنی!

پس به زبان "قمار" برایت میگویم!

قمار زندگی را به كسی باختم،

كه"تك دل" را با "خشت" برید!...

جریمه اش یك عمر " حســــرت" شد!

باخت ِ زیبایی بود!

یاد گرفتم به "دل" ، "دل" نبندم!

یاد گرفتم از روي "دل" حكم نكنم!

"دل" را باید" بُــر" زد،

و جایش"سنگ" ریخت ،

كه ديگر با "خشت"نتوانند،

 "تك بــُري" كنند!

این روزها به یک چیز می اندیشم ...

به تو و دستهایت ...

که عطرش را جا گذاشته‌ای لابه لای انگشتانم ...

می ترسم این زمستان هم به دیدنم نیایی برای گرم کردن ِ دستانم !

مهربانم ... امشب به رویایم بیا

برای بیرون کردن ِ تردید از خانه ی ذهنم ...

راه کـه مےروے عـقـب مےمـانـم

نـه بـراے ایـنـکـه نـخـواهـم بـا تـو هـمـقـدم شـومـــ

مےخـواهـم پـا جاے پـایـت بـگـذارمــ و مـواظـــب بـاشــمــ..

مےخـواهـم ردپـایـت را هـیـچ خـیـابـانے در آغـــوش نـکــشــد..

تـــو...فـقـط بـراے مـــنـــــے....

حســــــرت!

یعنی رو به رویــــــــم نشسته ای

و باز خیســـــی چشمـــانـــم را، آن دستمال خشک بی احساس پاک کنـــــد

حســــــرت!

یعنی شانه هایت دوش به دوشـــــــم باشد

اما نتوانــــم از دلتنگی به آن پناه ببـــــــرم

حســــــرت!

یعنی تــــو که در عین بـــــــــودنت داشتنت را آرزو می کنــــــــم...!

مدتهاست
چتر منطق را بر سر گرفته ام!
تا باران عشق را تجربه نکنم!
دیگر توان مقابله با
تب و لرز
برایم باقی نمانده است...

رد پاهایم را پاک می کنم
به کسی نگویید:
من روزی در این دنیا بودم.
خدایا می شود استعـــــفا دهم؟!
کم آورده ام …!

تورا ساختم با اون برفا ,ادم برفی
تو اون شب دنیا امدی , ادم برفی
 شبی که عمرش از هر شب دراز تر بود به اون شب ما میگیم یلدا ,ادم برفی
یه جورایی منو تو عین هم هستیم
 توام تنها ,منم تنها ,ادم برفی