دم از بازي حكم میزنی!

دم از حكم دل میزنی!

پس به زبان "قمار" برایت میگویم!

قمار زندگی را به كسی باختم،

كه"تك دل" را با "خشت" برید!...

جریمه اش یك عمر " حســــرت" شد!

باخت ِ زیبایی بود!

یاد گرفتم به "دل" ، "دل" نبندم!

یاد گرفتم از روي "دل" حكم نكنم!

"دل" را باید" بُــر" زد،

و جایش"سنگ" ریخت ،

كه ديگر با "خشت"نتوانند،

 "تك بــُري" كنند!

این روزها به یک چیز می اندیشم ...

به تو و دستهایت ...

که عطرش را جا گذاشته‌ای لابه لای انگشتانم ...

می ترسم این زمستان هم به دیدنم نیایی برای گرم کردن ِ دستانم !

مهربانم ... امشب به رویایم بیا

برای بیرون کردن ِ تردید از خانه ی ذهنم ...

راه کـه مےروے عـقـب مےمـانـم

نـه بـراے ایـنـکـه نـخـواهـم بـا تـو هـمـقـدم شـومـــ

مےخـواهـم پـا جاے پـایـت بـگـذارمــ و مـواظـــب بـاشــمــ..

مےخـواهـم ردپـایـت را هـیـچ خـیـابـانے در آغـــوش نـکــشــد..

تـــو...فـقـط بـراے مـــنـــــے....

حســــــرت!

یعنی رو به رویــــــــم نشسته ای

و باز خیســـــی چشمـــانـــم را، آن دستمال خشک بی احساس پاک کنـــــد

حســــــرت!

یعنی شانه هایت دوش به دوشـــــــم باشد

اما نتوانــــم از دلتنگی به آن پناه ببـــــــرم

حســــــرت!

یعنی تــــو که در عین بـــــــــودنت داشتنت را آرزو می کنــــــــم...!